Het is vrijdag vroeg in de ochtend als mijn ex-partner belt met het bericht dat hij en zijn inmiddels nieuwe vrouw ouders geworden zijn van een dochter. Hij wil de kinderen graag komen halen zodat ze hun pasgeboren zusje kunnen komen bewonderen.

Even vind ik het fijn dat onze zoon huilt omdat hij geen zusje maar een broertje wil en vind ik er ook wel iets van dat hij hiervoor de kinderen van school thuislaat.

Als de kinderen in de auto bij papa zijn gestapt en ik de deur dicht doe barst ik in huilen uit. De geboorte van dit kleine meisje doet meer met me dan ik ooit had kunnen denken. In de eerste plaats exclusiviteit. Hij zou alleen kinderen met mij op de wereld zetten, daar waren we zeker van. Om die reden hadden we na de geboorte van onze jongste hier ook stappen toe gezet. Ik zou niet meer alleen de vrouw zijn die kinderen met hem had en onze kinderen moesten hem nu niet alleen delen met een andere vrouw, nee zijn aandacht voor de kinderen ging hij nu ook over 3 in plaats van 2 kinderen verdelen. In de tweede plaats onzekerheid: was ik wel een goede moeder? Vonden de kinderen het wel leuk bij mij of waren ze liever in het papahuis? Kon ik ze, als alleenstaande moeder, wel bieden wat ze nodig hadden? En in de derde plaats angst. Angst om de kinderen te verliezen aan dit nieuwe gezin, want ja dat waren ze nu toch echt en een levende pop zou onze dochter vast geweldig vinden.

Inmiddels 11 jaar later weet ik wel beter en zie ik hoe graag onze kinderen in beide huizen zijn. Hoeveel ze geven om hun zusje maar ook hoe lekker ze het vinden om bij mij af te komen schakelen en even rust te vinden. Zie ik hoeveel ze om mijn ex-partner, zijn vrouw en om mij geven en hoeveel liefde we alle drie teruggeven. Ieder op zijn of haar eigen manier. Het is niet voor niets dat onze inmiddels 22 jarige zoon in de weekenden als hij terugkomt van zijn studie de ene week in het papahuis verblijft en het andere weekend in het mamahuis verblijft. Ik heb hem weleens gevraagd of hij er niet gek van wordt dat hij op het moment in 3 huizen verblijft, op zijn eigen kamer in Eindhoven en om het weekend in het papahuis of het mamahuis. “Oh nee hoor ik vind het bij jullie allebei leuk”.

Scheiden brengt emoties met zich mee. Emoties waar je op voorhand niet altijd op bedacht bent. In de praktijk zie ik vaak dat de ander verantwoordelijk wordt gehouden voor die emoties. Er is echter maar 1 persoon voor verantwoordelijk en dat ben je zelf. De ander is “alleen” degene die ze triggert. Had mijn ex-man dan geen kind meer moeten krijgen alleen om mij die emoties niet te laten ervaren? Nee! En had hij niet nog een kind gekregen dan was er waarschijnlijk wel iets anders geweest wat me geraakt had. 

Een ander is nooit verantwoordelijk voor jouw emoties! Nooit! Ik heb hem al vaker gedeeld, hierbij nogmaals een gedicht wat je hieraan herinnert:

DÉ sleutel tot geluk:

IK ben verantwoordelijk voor mijn gevoelens
JIJ bent verantwoordelijk voor jouw gevoelens
IK ben NIET verantwoordelijk voor jouw gevoelens
JIJ bent NIET verantwoordelijk voor mijn gevoelens
En als ik dit vergeet, wil je mij hieraan helpen herinneren?

Ben jij bereid om je verantwoordelijkheid te pakken? Wil jij niet meer met de vinger wijzen naar een ander en zelf de sleutel tot verandering in handen hebben? Wil jij je emoties die tijdens en ook zeker na een scheiding spelen leren herkennen, erkennen en mee om leren gaan? Dan heb ik een super tof online programma voor je: Creëer een succesvolle scheiding in 6 weken.

LET OP, dit programma is niet voor iedereen!!! Alleen als je zegt: “Ik ben niet iedereen, ik wil ECHT aan de slag”, dan is dit programma iets voor jou.

Kun je daar alvast mee beginnen als de kinderen tijdens de vakantie bij je ex-partner zijn!

Wil jij liever blijven waar je nu bent met alle mogelijke gevolgen van dien, dan raad ik je aan dit programma niet aan te schaffen. De investering van €97,00 voor het programma kun je dan beter besteden aan iets anders. Het gaat mij er niet om zoveel mogelijk programma’s te verkopen, het gaat mij erom zoveel mogelijk ouders bewust te maken dat je, onafhankelijk van je ex-partner, een succes van je scheiding kunt maken. Jij blij, je ex-partner blij EN de kinderen blij!

Het enige wat je hoeft te doen is je verantwoordelijkheid pakken.

De beste investering is de investering in jezelf! Het gaat om wat het je oplevert, niet om wat het je kost!

Wil je alleen een keer je hart luchten? Meld je dan aan voor DE Scheidingswandeling. 

I’ve been there I’ve done that – let me help!