Het had zo anders kunnen zijn
Voor de zomer belde ze me. Een jaar daarvoor had ik haar en haar ex-partner begeleidt bij hun scheiding. Eentje uit de boeken, zou ik hem noemen. Een stel die elkaar, hoe pijnlijk het ook was, uit liefde losliet en het best met elkaar en de kinderen voorhadden.
Ze wist me te vertellen dat het voornemen om samen ouders te zijn veel lastiger was dan ze had gedacht. Dat een aantal dingen waar ik ze tijdens het scheidingstraject op geattendeerd cq voor gewaarschuwd had ook daadwerkelijk gebeurd waren. Het bleek toch niet appeltje-eitje te zijn. Ze zat met de handen in het haar. Haar ex-partner bracht haar niet op de hoogte van dingen waarvan zij vond dat ze belangrijk waren en deed dingen ook net iets anders dan zij zou willen. Dit alles zorgde voor spanningen tussen hen beiden. Een beetje doorvragend had ik al snel in de gaten waar de echte pijn zat. Ze gooide het op ouderschap maar in het gros van de voorbeelden lag partnerschap verborgen. Toen ik haar daar op attendeerde reageerde ze “O ja daar hebben we het tijdens de scheiding over gehad”. Mijn voorstel om er actief mee aan de slag gaan, om onder de knie te krijgen en het tij te keren, sloeg ze af. De investering was haar nu te veel en nu ze het weer wist ging ze er zelf wel mee aan de slag. Het zou goed komen…
Tot ik deze week weer een telefoontje van haar kreeg. Lichtelijk in paniek. De situatie was inmiddels zo ver geëscaleerd dat het tussen haar en haar ex-partner helemaal niet meer goed liep. Er waren zelfs op financieel vlak onenigheden ontstaan. Onenigheden die voor haar en de kinderen grote gevolgen kon hebben.
Oprecht verdrietig over hetgeen dit gescheiden stel en hun kinderen gebeurt, hing ik op. Dit had niet gehoeven, dit had voorkomen kunnen worden.
Weer een typisch voorbeeld dat een scheiding niet stopt bij het zetten van de handtekening onder het ouderschapsplan en het convenant. Pas als je gescheiden leeft wordt duidelijk wat het echt inhoudt. Dan begint het echte loslaten, dan krijg je veel niet meer mee van degene waar je ooit een leven mee gedeeld hebt en moet je de kinderen met regelmaat missen. Dan ben je jaloers op het nieuwe leven van je ex-partner, voel je je bedreigt door een nieuwe partner, voel je je in de steek gelaten door vrienden, dan…..
Al die dingen maken dat dat je onzeker bent, dat je eenzaam voelt en soms niet datgene doet wat goed is om samen ouders te zijn.
Zij was overigens niet de enige die belde. Ik weet niet wat er in de lucht hing.
Allemaal mensen die dachten, ik doe het wel alleen. Daar ga ik toch geen geld aan uitgeven. En allemaal kwamen ze bedrogen uit. Omdat het nu tegen verwachting niet loopt zoals ze zich bedacht hadden, omdat ze tegen situaties aanlopen waar ze niet mee om kunnen gaan en daardoor verder van elkaar af komen te staan dan dat ze ooit voor ogen hadden.
Ga jij wachten tot het te laat is, tot het moment dat er iets breekt met als gevolg dat jullie voornemen om het samen goed te regelen ineens niet meer zo zeker is of ga je nu aan de slag met hetgeen je tegenaan loopt? En dan bedoel ik dat jij een weg gaat zoeken wat werkbaar is voor jezelf, zodat jij weer goed in je vel zit, dat je dingen kunt loslaten m.b.t. je ex-partner. Dat je meer bewust wordt van bepaalde dingen en je blinde vlekken leert zien.
Ga eens bij jezelf na, op welke momenten raakt je ex-partner je nog? Welke emoties en gevoelens brengt je ex-partner (onbewust) nog teweeg? Wanneer wijs je nog met het vingertje naar je ex-partner?
Jij kunt de regie weer over je leven pakken! Je moet alleen besluiten het ook te doen!
Wil je dit?
Dan heb ik iets moois voor je!
Ik heb een 5 stappen plan ontwikkelt waardoor jij, onafhankelijk van je ex-partner, de regie weer over je leven pakt en een succes van je scheiding maakt. Die stappen hebben mij zoveel rust gebracht en zet ze nog met regelmaat in. Voor mij inmiddels bijna een tweede natuur. Dit gun ik jou ook!
Ga je voor de milde aanpak meld je dan aan voor mijn online programma.
Ga je liever voor het echte werk dan is het 1 op 1 traject voor jou!
Tijdens mijn scheiding bestond zoiets niet. Ik ben bijna jaloers op je dat jij deze kans krijgt. Pak je die kans?!