Ik ken de andere kant van de medaille. Ik ken het gevoel dat je veilige leven in duigen valt. Ik ken het gevoel dat je niet weet wat je te wachten staat. Het verdriet van de kinderen te moeten missen. De onrust en angst om niet genoeg geld te hebben. De druk om alle ballen hoog te blijven houden. Het gevecht tegen het nieuwe normaal.

Echter, ik ken ook de drijfveer om ondanks alle emoties, gevoelens en veranderingen er het beste van te maken. Nieuwe doelen stellen en daar alles voor doen. Vanaf nul weer iets opbouwen. Dit heeft allemaal te maken met de keuzes die ik heb gemaakt en die mij hebben gemaakt zoals ik nu ben.

Ik ben hier niet omdat ik die keuzes gemaakt heb, maar doordat ik ze gemaakt heb.

• De keuze om de vader van mijn kinderen te verlaten, omdat ik dacht dat ik mezelf had gevonden. De zoektocht naar mezelf begon hiermee.
• De keuze om mij niet te bemoeien met de dingen die in het huis van papa gebeuren. In de eerste plaats, omdat ik er geen invloed op heb. Ten tweede, omdat ik weet dat het wederkerig is. Ik ben ervan overtuigd dat wij beide het beste met de kinderen voor hebben. We doen het alleen op een andere manier. Er is geen beste manier.
• De keuze om als alleenstaande moeder mijn baan op te zeggen en om vervolgens mijn eigen bedrijf te beginnen. Ik werd als gek verklaard door anderen. Ik leefde op bijstandsniveau, omdat ik dit zo graag wilde. Ik heb er alles aan gedaan om het tot een succes te brengen.
• De keuze om met mensen te gaan werken die mij een spiegel voorhielden. Mensen die mij een trap onder mijn kont gaven, waardoor ik steeds weer een stap verder kwam.
• De keuze om met wildvreemde mensen dingen te gaan ondernemen. Ik was er klaar mee dat mijn oude vrienden in hun oude leven bleven hangen. Ik paste daar niet meer bij.
• De keuze om alleen met de hond op reis te gaan naar Noorwegen. Ik wilde niet meer afhankelijk zijn van anderen.

Jij hebt de keuze om je tent op te zetten in een kamp met zelfmedelijden. De keuze om te bepalen hoelang je er blijft. De tent weer oppakken en doorgaan naar het ‘gelukkige’ kamp. Allemaal jouw keuzes. Misschien moet je er wel een enorme berg voor beklimmen. Het wordt zeker zwaar, maar je komt ook mooie rivieren en uitzichten tegen. Neem de tijd om ervan te genieten. Richt je niet alleen op de eindbestemming, maar ook op de reis ernaartoe. Blijf vooral niet stilstaan, want stilstaan brengt je niet verder in het leven. De keuze is aan jou.

Iedere stap terug bracht mij uiteindelijk vele stappen verder. Wie niet waagt, wie niet wint. Als je nu op een punt zit dat je een stap terug moet zetten. Weet dat dit erbij hoort. Dat is het leven. Drie stappen vooruit. Één stap terug. De stappen die ik terug ben gegaan hebben mij vele stappen vooruit gebracht.