De telefoon gaat en ik zie op het scherm de naam van mijn ex-man. Ik neem op en ik krijg te horen dat hij wil overleggen over de invulling van de meivakantie. Ik krijg de vraag of het mogelijk is dat de kinderen de tweede week van de vakantie bij mij kunnen blijven. Waarom? Zijn vriendin en mijn ex-man hebben besloten om 29 april te gaan trouwen en ze willen daarna samen op huwelijksreis. Hij legt uit dat ze die dag gekozen hebben, omdat iedereen de dag erna vrij heeft vanwege Koninginnedag.
Ik ben al afgehaakt. De adrenaline stroomt door mijn lijf. 29 april! Is hij niet goed bij zijn hoofd? 29 april wordt mijn vader 65 jaar. We hadden al bedacht om die dag wat leuks te doen, maar dat valt met deze mededeling in het water. Het feit dat hij niet weet dat mijn vader 65 jaar wordt kan ik nog wel begrijpen. Echter, ik kan niet geloven dat hij niet meer weet dat mijn vader juist op die dag jarig is. Vooral omdat zijn moeder de dag na mijn vader ook jarig is. Hij vindt het blijkbaar normaal om hier zo overheen te stappen. Alles in mij wil in verzet gaan. Toch ga ik niet in verzet. Ik besef dat mijn argumenten toch niet gehoord worden. De bruiloft op de verjaardag van mijn vader zal hoe dan ook doorgaan.
Intern gebeurt er van alles met mij. De meest gemene gedachten komen in mij op. Zo hoop ik dat zijn aanstaande uit haar jurk zal scheuren. Dat de regen met bakken uit de hemel komt en dat onze kinderen, die over het algemeen lief zijn, de meest vreselijke kinderen zullen zijn die je je maar kan bedenken.
Tot ik besef dat deze gedachten allemaal geen zin hebben. De enige die er last van heeft, ben ik. Ik besluit dan ook ermee te stoppen en het over een andere boeg te gooien. De kinderen vinden het namelijk hartstikke leuk dat papa gaat trouwen. Om die reden ga ik samen met ze aan de slag. We maken een gedicht en een knutselwerk. Daarnaast regel ik dat ze het gedicht in de kerk mogen voordragen. De weken voor de bruiloft oefen ik met ze, totdat ze het kunnen dromen. Ze hebben er plezier in. Ze zijn trots en vinden het ook hartstikke spannend.
Ik was niet bij de voordracht. Wel heb ik begrepen dat ze het enorm goed gedaan hebben en dat papa en zijn nieuwe vrouw het ontzettend leuk vonden.
Scheiden brengt veel emoties met zich mee. Die zijn er en zullen er altijd blijven. Op de meest onverwachte momenten komen ze opnieuw naar boven. Dat heb je niet (altijd) in de hand. Hoe je ermee omgaat wel. Tussen wat je denkt en wat je doet zit een wezenlijk verschil.
Kom in actie
Wil jij weer grip op je leven? ‘In actie’ komen is dan onvermijdelijk. Om je hierbij te helpen, heb ik een online programma ontwikkeld: Creëer een succesvolle scheiding in 6 weken.
Het enige wat je hoeft te doen, is je verantwoordelijkheid nemen en te besluiten dat je het anders wil!
