Scheiden is nooit een makkelijke beslissing. Het betekent het einde van een partnerschap en vaak ook een verandering in de manier waarop je de kinderen opvoedt als ouders. Bij scheiden is het belangrijk om te beseffen dat er een verschil is tussen het partnerschap en het ouderschap. Terwijl het partnerschap misschien niet werkte, kan het ouderschap nog steeds bloeien.

Het is van belang dat je als ouders je kinderen helpt te begrijpen dat de scheiding niet hun schuld is. Stel je kinderen gerust en geef duidelijk aan dat je van ze houdt. Co-ouderschap is een belangrijk aspect dat bij de scheiding komt kijken: ervoor zorgen dat de kinderen worden geholpen om zich veilig en geliefd te voelen, ongeacht waar ze wonen.

Mamahuis vs. Papahuis

Je hebt een mamahuis en een papahuis. Er zijn regels die zowel in het mamahuis als in het papahuis gelden. Hierover hebben mijn ex-man en ik afspraken gemaakt. Er zijn echter ook regels die in het mamahuis anders zijn dan in het papahuis. Hoe lastig het ook is, hier kan ik me niet in mengen en mag ik me niet mee bemoeien. Ik heb het over de huis, tuin en keuken regels. Geloof me, het zal je een hoop leed besparen als je je daar buiten houdt. Ik durf er gif op in te nemen dat als je dat wel doet, dat het tot problemen leidt tussen jou en je ex-partner.

Let er de komende tijd eens op met welke zaken je je bewust of onbewust van het andere huis bemoeit of waar je iets van vindt. Mij heeft ooit iemand gezegd: “Wat je vindt mag je houden”. Wat ik namelijk vind is niet per definitie hetgeen wat goed is. Besef dat er meerdere waarheden over een hetzelfde onderwerp kunnen bestaan. Laat elkaar in waarde en doe in jouw huis wat jouw waarheid is en laat je ex-partner in zijn huis doen wat zijn waarheid is. En ja, dat is makkelijker gezegd dan gedaan, maar het gaat je uiteindelijk helpen.

Scheiden & Emoties

Scheiden kan een achtbaan van emoties met zich meebrengen. Het is normaal om verdrietig, boos, gefrustreerd, angstig of verward te zijn. Het is belangrijk om te weten dat deze gevoelens erbij horen en dat het tijd kost om ze te verwerken. Emoties waar je op voorhand niet altijd op bedacht bent.

Het verdriet, de angst en de boosheid die ik tot in mijn tenen heb gevoeld. De momenten dat ik alleen maar kon huilen. De eenzaamheid en de wrok die ik, ondanks dat ik het niet wilde, voelde ten opzichte van mijn ex. De momenten dat ik de kop van zijn romp wilde trekken om hetgeen hij me heeft aangedaan. En zeker ook het moment dat het besef kwam dat dit alles geen zin heeft.

In de praktijk zie ik vaak dat de ander verantwoordelijk wordt gehouden voor de emoties. Er is echter maar één persoon voor verantwoordelijk en dat ben jij zelf. De ander is ‘alleen’ degene die ze triggert. Een ander is nooit verantwoordelijk voor jouw emoties! Nooit!