Het is kerst 2006. De eerste keer de feestdagen als gescheiden ouders, althans de echtscheiding was ingediend de uitspraak zou in het nieuwe jaar volgen.
Op dat moment deden mijn ex-man en ik nog aan birthnesting en besloten we om Kerstavond met zijn viertjes door te brengen. Eerste Kerstdag ging ik met de kinderen naar mijn ouders, tweede Kerstdag ging mijn ex-man met de kinderen naar zijn ouders. Praktisch klopte het helemaal, gevoelsmatig was het een vreemde gewaarwording. Het feit dat je ergens geen onderdeel meer vanuit maakt en dat dit betekent dat je op speciale dagen de kinderen niet ziet. Gelukkig had ik al de sleutel van mijn nieuwe woning, om mijn zinnen te verzetten kluste ik er de hele dag en besloot er die nacht de eerste keer te blijven slapen. Alleen!
Met oud en nieuw waren de kinderen bij mij. Hoewel onze vrienden het beste met ons allebei voor hadden merkten we dat ze bang waren voor een gespannen sfeer als mijn ex-man en ik samen zouden komen. Om die reden spraken we af dat mijn ex-man oud en nieuw met onze vrienden zou doorbrengen. De bewuste avond stond ik om 19.00 uur met een meisje van 3 en een jongetje van 6 in mijn nieuwe voortuin. Beiden een flikkerster in de hand, een beetje kindervuurwerk en ik maar heel blij “Happy New Year” zeggen. Binnen vijf minuten waren we weer binnen en aten we de hapjes die ik op tafel had gezet. Tegen 21.00 uur vielen de kinderen om van vermoeidheid en nadat ik ze in bed had gelegd zat ik rond 21.15 uur alleen op de bank. Op Oudjaarsavond alleen! Dat had ik in mijn leven nog nooit meegemaakt. Toen ineens werd ik overmand door een gevoel van eenzaamheid een half uur later lag ik huilend in bed. Gelukkig Nieuwjaar!
De jaren erna waren de kinderen om de beurt Kerstavond en eerste Kerstdag of tweede Kerstdag en Oudjaarsavond bij mij. Die duidelijkheid gaf mij altijd veel houvast. Niet ieder jaar om tafel om de feestdagen te bespreken, we wisten precies wanneer de kinderen waar waren. Hoewel ze soms even moesten slikken, pasten nieuwe partners zich aan onze afspraken aan. Ik ben van mening dat kinderen hun ouders en grootouders met deze dagen behoren te zien. Alles wat “erbij komt” is meegenomen als het lukt om elkaar te zien, het is echter geen must. Mogelijk dat ik hiermee mensen voor de kop sla.
En hey, ik heb het ook altijd geprobeerd, zoveel mogelijk met iedereen samen te vieren. Met nieuwe partners, die ook weer een ex en een familie hebben is het echter vaak onbegonnen werk.
En daar zie ik wel vaak de ruzies tussen ex-partners, ouders van kinderen die ooit uit liefde op de wereld zijn gezet, ontstaan. Ze komen met elkaar in conflict omdat er geen duidelijkheid is of omdat afspraken ineens herzien moeten worden, omdat ze op de nieuwe gezinssituatie aangepast moeten worden. Wees eens eerlijk, in wiens belang is dat nu eigenlijk?
Een scheiding is al emotioneel genoeg. Ook voor kinderen is het pijnlijk dat op bijzondere dagen niet beide ouders in hun leven hebben. Laten wij er dan voor zorgen dat we niet ook nog ruzie krijgen over een praktische invulling.
Scheiden! Er komt zoveel bij kijken. Als één iemand dat weet ben ik het wel. Scheidingsspecialist op meerdere vlakken ????
Ik weet hoe emotioneel het soms kan zijn, ik weet hoe lastig sommige situaties zijn. Ik weet echter ook dat er maar één persoon is die hiermee om kan leren gaan en een weg kan vinden in de nieuwe situatie. Me, myself and I!
Wil jij het nieuwe jaar goed beginnen? Wil jij aan de slag met ME, MYSELF and I?
Meld je dan in de laatste weken van dit jaar aan voor mijn online programma “Creëer in 6 weken een succesvolle scheiding”. Je kunt hem volgen vanuit je luie stoel op een moment dat voor jou schikt. En dat voor een minimale investering van €97,00. Denk je dat is iets voor mij?!
Meld je dan aan:
Wees er snel bij. Of ik hem in 2021 nog op deze manier en voor deze belachelijk lage investering aanbied, is nog maar de vraag. ????
