Scheiden ik ben er dag en nacht mee bezig. Als gescheiden ouder én als professional. In 2013 startte ik mijn onderneming met een missie. Alle ouders die in Nederland gaan scheiden bewust maken van het belang van een succesvolle scheiding. Voor zichzelf én de kinderen. Want hey zij hebben er niet om gevraagd dat jij en je ex-partner uit elkaar zijn. Wat er tussen jullie is gebeurd en wat de reden ook is, zij verdienen beide ouders in hun leven. Ik dacht als ik het kan, met al mijn goede en slechte eigenschappen, dan kunnen andere ouders dat ook. Hoewel de praktijk nog te vaak anders laat zien geloof ik dat nog steeds. Het kan als je het ECHT wilt. Scheiden is namelijk hard werken, eerlijk tegen jezelf zijn, niet blijven wijzen naar de ander en je verantwoordelijkheid nemen. Ja, dat is met tijd en wijle lastig maar het kan! Ik vergelijk het met afvallen, je weet dat je dingen moet doen en laten zodat de weegschaal op den duur minder aangeeft. Ook hier weet ik uit ervaring dat als ik gezond eet, voldoende beweeg mijn gewicht om laag gaat mijn lichaam strakker wordt en mijn kleding juist minder strak zit.
Een voornemen is geen besluit
Mijn businesscoach zegt altijd een voornemen is geen besluit. En verdorie wat heeft ze gelijk.
Als ik mij voorneem om af te vallen is de kans groot dat ik bij de eerste beste gelegenheid een groot stuk vla in mijn giegel duw en er nog een lekker latte machiatto met bonbon bij pak. Echter als ik besluit dat ik wil afvallen dan ben ik bereid om te doen wat ik moet doen. Dan sla ik dat stuk vla over en pak ik een thee zonder iets erbij. Alleen dan kan ik dat bereiken wat ik besloten heb. Minder gewicht, strakker lijf, betere gezondheid noem maar op.
Zo gaat het met scheiden ook. Alleen als jij besluit om er een succes van te maken dan lukt het. Ik denk echter dat te veel ouders zich voornemen om er een succes van te maken. Dan wordt het een lastige. Eerlijk gezegd word ik soms moe van de verwijten die ik in mijn omgeving hoor. Hij heeft dit gedaan, zij heeft dat gedaan etc. etc. Weet je, ik ben het ook niet altijd met mijn ex-man eens en ik irriteer me soms ook nog wel eens aan eigenschappen die hij eigenschappen vertoont die hij had tijdens ons huwelijk. Tuurlijk heeft hij die nog steeds. Wat had ik gedacht dan, dat hij doordat wij gescheiden zijn een volledig ander mens zou worden. Niet dus.
Ik besloot op de dag dat de kogel door de kerk was dat ik samen met hem ouders voor onze kinderen wilde zijn en blijven. Dat besluit maakte dat ik er alles voor over had te doen wat ik moest doen. En als je denkt jij hebt makkelijk lullen Stijnen, jij wilde toch zo nodig weg. Dan heb je het mis. Ik kan je zeggen dat ik ondanks dat ik stoer was naar de buitenwereld overspoeld ben met emoties, ik ben jaloers geweest, ik ben bang geweest, ik heb mij buitengesloten gevoeld, ik ben eenzaam geweest, ik heb me niet erkent gevoeld en dan ben ik er vast nog een paar vergeten.
Ik wist echter ook dat er maar één persoon was die het tij kon keren. Dat er maar één persoon was die mijn emoties onder de knie kon krijgen, zodoende dat ik lekkerder in mijn vel zat. Die ene persoon was IKZELF. Dus ging er mee aan de slag en daarom ben ik nu waar ik ben. Dat kun jij ook, als je ECHT wilt.
Scheiden eindigt niet met het zetten van de handtekening onder het ouderschapsplan en het convenant. Nee, dan begint het pas. Eerlijk gezegd heb ik dat destijds behoorlijk onderschat. Hoe is dat voor jou? Dacht jij het allemaal wel goed geregeld te hebben en dan blijkt het in de praktijk toch tegen te vallen. Loopt het allemaal toch niet zoals jullie afgesproken hadden, worden afspraken anders geïnterpreteerd, ervaar je emoties waarop je niet was bedacht? Weet dat je niet de enige bent, maar weet ook dat jij er iets aan kunt veranderen. Niet je ex-partner maar JIJ.
Ben je bereid om jouw verantwoordelijkheid te nemen en aan de slag te gaan?
