Verleden week werd ik voor de 2de keer geïnterviewd voor evajinek.nl. Ze zijn bezig met een nieuwe rubriek en blijkbaar was de informatie die ik eerder al gegeven had niet voldoende. Ik ben benieuwd, keep you posted.
Het eerste gesprek ging met name over de emotionele kant van een scheiding. In het gesprek van verleden week wilde de journalist meer weten over de praktische zaken van een scheiding.
Al vertellende over de praktische kanten van mijn eigen scheiding schoot me iets te binnen wat ik je niet wil ontnemen.
Mijn ex-man en ik hadden de inboedel redelijk snel verdeeld. Aangezien hij in de woning bleef wonen, spraken we af dat de volledige bovenverdieping bij hem zou blijven. Wel zo handig vonden we, geen uit elkaar halen en in elkaar zetten van bedden en kasten. Voor in mijn nieuwe huis kochten we voor mij en de kinderen nieuwe slaapkamers. Ja je leest het goed “we”. Na het verdelen van de inboedel hebben we eerst in beide huizen de essentiële missende meubelstukken aangevuld al vorens we ons geld deelden.
Omdat we zoveel mogelijk geld over wilden houden gaven we niet al te veel geld uit aan de nieuwe spullen. Zo ook voor mijn nieuwe slaapkamer. Via internet bestelde ik een bed met bijbehorende matras. Bij aankomst bleek het een keihard, niet comfortabel matras te zijn. Tja, dat was wel even slikken, zeker als je een Auping matras gewend bent. Het kon ook eigenlijk niet anders voor hetgeen we ervoor betaald hadden. Ondanks dat we afgesproken hadden dat de volledige slaapkamer met matrassen bij mijn ex-man zou blijven waren we het er samen over eens dat het ook niet de bedoeling was dat ik iedere ochtend als een oud vrouwtje uit bed zou komen. Dus besloten we dat ik mijn eigen matras alsnog mee zou nemen. En daar begon het probleem, nou ja probleem, meer een lastig iets. Want daar waar mijn ex-man en ik twee losse matrassen hadden, bleek de nieuw gekochte matras uit een stuk te bestaan. Naar een oplossing zoekende en out the box denkende kwam ik op het lumineuse idee om het matras door te zagen. Ik moet eerlijk bekennen dat een aantal mensen in mijn omgeving me voor gek verklaarden. En nu ik er zo aan terug denk moet ik vreselijk lachen om hun gezichten. Die dachten echt “die Stijnen is koekoek”. Maar goed, nieuwe matrassen kopen was geen optie dus bleef er niets anders over.
Gemotiveerd als ik was liet de uitvoering niet lang op zich wachten. Ik tekende een mooie lijn op de helft van de matras en ging een uur later fanatiek aan de slag met een elektrisch broodmes. Waar ik niet over nagedacht had was dat het mes minder lang was dan dat de matras dik was. Met als resultaat dat ik het matras ook nog moest omdraaien om het van de andere kant te zagen. Een lijn trekken had ik toen geen zin meer in. Gevolg was dat die kant iets minder recht was, hahaha. Niet zo handig maar ach toen het bed opgemaakt was zag je er niets van. En ik sliep heerlijk op mijn eigen vertrouwde matras.
Deze anekdote en andere afspraken die mijn ex-man en ik maakten vertelde ik de journalist van evajinek.nl. Ze luisterde vol bewondering en gaf aan dat het bij haar ouders wel anders was gegaan. “Wat hebben jullie samen goed voor elkaar gezorgd, mijn complimenten” is wat ze op een gegeven moment zei. “Nu je het zo zegt, we hebben inderdaad goed voor elkaar gezorgd” was mijn reactie. Eerlijk gezegd heb ik het zo nooit echt bekeken. Ondanks de verdrietige situatie en de emoties was het een vanzelfsprekendheid. Samen ging het niet dus lieten we in liefde los en gunden we elkaar het beste.
