Herken je dit? Het liep al maanden, misschien wel al jaren niet zo lekker. Er zijn al diverse gesprekken de revue gepasseerd. Iedere keer was er het voornemen om “dingen” aan te passen c.q. te veranderen, echter in de waan van de dag vervielen jullie telkens weer in het oude patroon. Langzaam maar zeker ontstond er meer en meer afstand. Leefden jullie je eigen leven. En nu is de kogel door de kerk, het hoge woord eruit “wij gaan scheiden”.
Een paar naasten zagen het aankomen, maar voor het gros van de mensen om je heen komt het nieuws als donderslag bij heldere hemel. Kreten als “jullie zijn zo’n leuk stel” en “jullie hebben het toch zo goed voor elkaar” worden te pas en te onpas gebruikt. In de hoop dat het misschien nog omkeerbaar is, maar je weet wel beter. De scheiding wordt een feit!
Wie het uiteindelijke besluit genomen heeft of wat de reden van het besluit ook moge zijn maakt eigenlijk niet zo heel veel uit. Ja je bent boos, verdrietig en teleurgesteld, want dit is niet wat je je bedacht had toen je destijds het “ja-woord” gaf en jullie jullie kinderwens werkelijkheid lieten worden. Als je door de emoties heen kijkt en eerlijk bent naar jezelf weet je heel goed dat jij voor een deel ook verantwoordelijk bent voor deze breuk. Het heeft helaas niet zo mogen zijn, dat accepteer je en je gunt ook je aanstaande ex-partner het allerbeste. Er is eigenlijk maar één ding wat je het allerliefste wilt en dat is deze echtscheiding op een goede manier afhandelen. Voor jezelf, voor je aanstaande ex-partner maar op de eerste plaats voor jullie kinderen. Voor nu en in de toekomst!
Je bent sterk naar de buitenwereld maar diep van binnen weet je nu even niet wat te doen, waar te beginnen. Je vertrouwde wereld valt weg en de nieuwe wereld is een groot zwart gat. Je zit met vragen als: